Η υπόθεση "Σχολικές βιβλιοθήκες"βρέθηκε και πάλι στην επικαιρότητα με αφορμή τον πρόσφατο διαγωνισμό που προκύρηξε το Υπουργείο Παιδείας για τον εμπλουτισμό τους. Ανεξαρτήτως της τύχης αυτού του διαγωνισμού, είναι σε όλους κατανοητό ότι το θέμα των σχολικών βιβλιοθηκών παραμένει άλυτο. Στη χώρα μας σε σύνολο 9780 σχολείων (πλην νηπιαγωγείων) έχουν ιδρυθεί μόνο 499 βιβλιοθήκες! Κι αυτές υπάρχουν μόνο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχει ούτε μία σχολική βιβλιοθήκη. στην τριτοβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν συνολικά 31 βιβλιοθήκες (17 σε ΑΕΙ και 14 σε ΤΕΙ).
Έχουν γίνει καταγγελίες ότι πολλές από τις σχολικές βιβλιοθήκες των δημόσιων σχολείων δεν είνα παρά αποθήκες όπου τα βιβλία είναι μέσα σε κούτες που δεν έχουν ανοιχτεί ποτέ. Άλλες έχουν τα βιβλία σε ράφια αλλά δεν έχουν βιβλιοθηκονόμο ή έστω, έναν υπεύθυνο καθηγητή να τις λειτουργεί. Οι εξαιρέσεις που υπάρχουν επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αν λοιπόν ο μαθητής δεν εθίζεται στην έρευνα, στη φιλαναγνωσία και γενικότερα στη χρήση της βιβλιοθήκης ως ενός χώρου κατάκτησης της γνώσης, είναι γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν αυτοί οι χώροι. Οι ευθύνες ανήκουν πρώτα και κύρια στην πολιτεία και στο αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας. Από κει και πέρα οι καθηγητές και οι μαθητές έχουν λόγους να διεκδικούν την ύπαρξη βιβλιοθηκών ως ζωτικών χώρων- του έργου τους οι πρώτοι, της μόρφωσής τους οι δεύτεροι.
"η γνώμη μου" του Γιάννη Μπασκόζου
από το περιοδικό "ΔΙΑΒΑΖΩ"Σεπτέμβριος2008 τεύχος 488
